Ingrid Wagenaar is enthousiast tuinier en oud-journalist. Voor Groei en Bloei
Sneek schrijft ze over het wel en wee van haar tuin aan de Dr. Obe
Postmastraat in Sneek. In 2019 won haar tuin de prijs van Groei en Bloei voor
mooiste tuin van Sneek en ook in 2024 viel haar tuin weer in de prijzen. De
tuin, met de toepasselijke naam De tún fan Obe Postma, is op afspraak voor
groepen en tijdens het Nationaal Tuinenweekend en “Fryslân iepenet syn
tunen” ook in 2025 weer open.

Wat heerlijk die zonnige dagen. Het is nog lang geen zomer, maar die eerste zonnige dagen houden toch een mooie belofte in van wat gaat komen. Los van al het werk in de tuin, moet het tuinhuisje natuurlijk ook weer schoon en ingericht worden. Na gedane arbeid de beentje gestrekt op de tuinbank is waarna wij streven!

In de voortuin bloeien de knikkende vogelmelk en de witte anemoontjes volop. Het is een prachtig gezicht. De hortensia’s zijn gesnoeid, het zag er even geweldig kaal uit maar, inmiddels is het een explosie van groen en ook al weer voorzichtig de eerste nieuwe scheuten. De tulpen zijn uitgebloeid en daar haal ik de koppen uit. De kievitsbloem bij de vijver heeft fantastisch gebloeid en zich inmiddels ook vermeerderd. Van een tuinvriendin kreeg ik wat
stekken van de Darmera, die staan inmiddels ook aan de vijverrand en steken eigenwijs hun kopjes boven de grond. Ben benieuwd, is voor mij een nieuwe plant. In de vijver zelf is de Kaapse Lelie volop in bloei. Een klein wonder eigenlijk, niet de bloei maar het feit dat de bloemen er nog aan zitten. Jarenlang werden die opgevreten door een waterhoentje dat elke ochtend gezellig langskwam.

Een paar weken terug heb ik, samen met mijn kleinzoon van vijf, alle dahliaknollen van zolder gehaald en weer in potten gezet. Hij helpt Beppe graag en weet precies de volgorde van werken. Eerst de oude modder uit de pot, ongeveer twee derde, dan een laagje nieuwe potgrond er in. Daarna kijken of er nieuwe puntjes aan de knollen zitten, dat doet hij bloedserieus. Zo ja, dan mogen ze in de pot. Een laag verse potgrond er over en dan water geven, dat vindt hij eigenlijk het allermooist. Er is verbazingwekkend veel overgebleven van al die knollen die ik vorig jaar, te laat in het seizoen, in een overmoedige bui gekocht heb. We gaan het zien dit jaar, want nu ben ik natuurlijk wel op tijd.

In de voortuin ben ik nog steeds bezig met de reorganisatie van de zijkant, die wil ik meer in rode, gele en oranje tinten hebben. Langzaam krijgt dat vorm door nieuwe aankopen, gekregen stekken en het verplaatsen van planten uit andere delen van de tuin. Zo kreeg ik tijdens een tuinbezoek een stek van de Physocarpus Opulifolius Lady in Red. Mooi
rood/roestbruin blad. Hij slaat goed aan evenals de Persicaria Red Dragon die ik uit een zwaar verwaarloosde binnentuin in Utrecht redde.

Maar het allerleukste komt nog. Want binnenkort ga ik aan de slag met het vullen van de vele potten voor en achter. Op naar het tuincentrum. Altijd weer een feestje om te bedenken wat ik ga doen. Welke kleuren dit jaar, wat zijn mooie combi’s? Ik zou zeggen: kom deze zomer eens langs om het resultaat te bekijken.

Ingrid Wagenaar