Ingrid Wagenaar is enthousiast tuinier en oud-journalist. Voor Groei en Bloei Sneek schrijft ze over het wel en wee van haar tuin aan de Dr. Obe Postmastraat in Sneek. In 2019 won haar tuin de prijs van Groei en Bloei voor mooiste tuin van Sneek en ook dit jaar viel haar tuin weer in de prijzen. De tuin, met de toepasselijke naam De tún fan Obe Postma, is op afspraak open voor groepen en was tijdens het Nationaal Tuinenweekend en “Fryslân iepenet syn tunen” afgelopen zomer ook open.

Inmiddels ben ik weer terug van weggeweest en trof na vijf weken een licht verwilderde tuin aan.Jullie hebben erg veel water gehad en dat was goed te zien. Tsjonge jonge wat een groeikracht zat er overal nog in. Ook het net over de beide vijvers zat nog goed vast aan alle kanten, een wonder, want het was een last minute-actie van mijn man zo vlak voor vertrek. Enkele dagen voor vertrek kregen we namelijk bezoek van een reiger. Nou gebeurt dat wel eens vaker, maar dan is het een eenmalig bezoek. De vissen blijven een paar dagen onderin de vijver en daarna is alles weer bij het oude. Nooit last gehad van reigers die de vijver leegvisten. 15 jaar lang niet dus. Tot voor kort. De reiger posteerde zich aan de rand van de vijver en was niet weg te jagen.Tussen het inpakken door, de caravan stond al voor de deur, stoven mijn man en ik al zwaaiend met een bezem de achtertuin in om de reiger te ontmoedigen. Niks hielp, hij zat op de tuintafel, op de schutting, op de vlonder en zelfs in de vijver op de waterlelies. Op een gegeven moment zat hij voor het raam van de keukendeur en tikte met zijn snavel op de ramen. Een gebonk en getik van je heisa.Mijn man kwam van boven om te informeren wat ik aan het doen was. Niks dus, de reiger en ik stonden oog in oog, en hij vertrok geen spier. Tijd voor actie. De netten van de fruitbomen op de volkstuin werden uitgespreid over de beide vijvers. Op hoop van zegen. 

Tijdens mijn verblijf in het buitenland viel me trouwens wel wat op. Gewapend met DEET, anti mug- middelen, horren, klamboes etc. was ik op elk vliegbeest voorbereid. Ik ben namelijk altijd de pineut als het op steken aankomt. Maar tot mijn verbazing waren er nauwelijks insecten. Ook niet op de ramen van de auto. Dat is natuurlijk al jaren aan de gang, dat weet ik ook wel. En in Nederland valt het ook echt wel op de het aantal insecten terugloopt. Pas nu zag ik het grote plaatje! In Frankrijk, Spanje en Portugal waren er ook geen insecten op de campings waar we stonden. Jeetje, wat een ramp, waar zijn we met z’n allen mee bezig. Het is echt wel fijn dat je niet meer lek geprikt wordt door die beesten, maar dit is te gek. Ze hebben ook heus een nuttige functie en bovendien zijn ze voedsel voor heel veel dieren. Ik kwam dus toch wel geschokt thuis en ga kijken wat ik zelf nog meer kan doen om de situatie voor de insecten te verbeteren. Oh ja, de vissen hebben alles overleefd, en vanochtend???? Was de reiger er weer……..

Ingrid Wagenaar